Eerste Vlucht

Eerste vlucht

Pascalle was in 2019 al naar Ralf en Angelica op Ibiza geweest en kwam met enthousiaste verhalen terug. Ik zou en moest ook naar mijn neef op Ibiza. Helaas zorgde Corona ervoor dat ik mijn eerste keer vliegen na het ongeluk moest uitstellen. Met de voucher van Transavia konden we een nieuwe datum plannen.

14 mei was het zover. Samen met Ingrid en Paul die inmiddels ook al bij Ralf en Angelica geweest waren, op naar Vliegveld Eindhoven. Bij de speciale desk voor mensen die hulp nodig hebben konden we inchecken. Bij de Gate konden we meteen naar voren rollen. Ingrid en Paul vinden het prachtig om met iemand in de rolstoel te reizen, alles is geregeld en je hoeft nergens te wachten.

Ik ben benieuwd hoe ik het vliegtuig in kom. Natuurlijk heb ik vroeger vaker mensen met een rolstoel naar het vliegtuig zien gaan maar je let dan niet op hoe een en ander verloopt. Een meneer van het grondpersoneel verzoekt ons mee te gaan naar de vrachtauto met een cabine die als lift functioneert. Overstappen op de smalle rolstoel die in het gangpad past, gaat gemakkelijk. Zitkussen mee en hup een transfer de vliegtuigstoel in. Ik zit met mijn knieën tegen de stoel voor mij en kan geen kant meer op. Dit houd ik wel twee uurtjes vol.

Het is een heerlijk gevoel als het vliegtuig opstijgt. Een herkenbaar gevoel. Pascalle geniet mee. De vlucht verloopt voorspoedig en op Ibiza wacht de assistentie ons weer op. Zelfde soort cabinelift en iemand loopt mee naar de bagageband. Weer nergens hoeven wachten.

Buiten staat Ralf ons op te wachten. Ingrid, Paul en Pascalle gaan naar de gereedstaande huurauto en ik rij met Ralf mee naar Todo Bien. Ik heb de foto’s gezien en live ziet het allemaal nog mooier uit. De kamer is prima en Ralf knutselt nog een rolplank inelkaar zodat ik het huis gemakkelijk in en uit kan. De vakantie kan beginnen.

We gaan er elke dag op uit, genieten van Ibiza stad en de prachtige baaitjes. Eten met prachtig uitzicht op de zee en ’s avonds een klein hapje en een drankje. Het is behelpen.
Het weer is perfect, niet te warm en het briesje zorgt voor een aangename verkoeling. De week vliegt voorbij.

Voordat we naar het vleigveld vertrekken krijgen we een bericht dat de vlucht vertraagd is. Vertrektijden worden steeds aangepast en uiteindelijk gaan we om 22:55 uur de lucht in plaats van 20:25 uur. Dat betekent ook dat we niet in Eindhoven landen maar op Schiphol. Dus moet vervoer geregeld worden van Schiphol naar Eindhoven. Ik kan niet in de Touringcar en dus staat er een aparte rolstoelbus klaar. Ingrid en Paul kunnen mee. De chauffeur doet zijn best om de reistijd te minimaliseren. Vanaf Eindhoven met de eigen auto naar huis. We rijden de Dalestraat in en dan ziet Pascalle dat de auto van haar ouders bij ons in de oprit staat. En jawel hoor, ze liggen nog in bed. Een dagje vergist. Inmiddels fluiten de vogeltjes en komt de zon op. We eten samen een boterhammetje en drinken een kop koffie. Het maakt nu niets meer uit, ik zit toch al bijna 24 uur in de rolstoel

We vallen lachend in slaap, mijn billen krijgen eindelijk rust.
Een leuke ervaring, die eerste vlucht.