Gerlachus den

Grens overrollend

“Als je de carnavalsoptocht meegelopen hebt, kun je ook meegaan met het ophalen van de Gerlachusden pinksterzaterdag”, was de boodschap van Frank. Klopt en dus sta ik die morgen om 10.00 uur bij de kerk in Te Bannet. De handbike aangekoppeld, helm op en de batterij opgeladen. Klaar voor vertrek.

Om 07.00 uur hebben de jongens van de Jonkheid de oude den laten omvallen. Onze buurman heeft de boom gekocht en neemt hem mee. De kapploeg gaat na het spek & ei ontbijt bij pastoor op weg naar het bos.

Mijn dag is begonnen met het inmiddels traditionele kopje koffie met Estie.
Estie was de eerste Thuiszorgmedewerkster die mij > 100 keer verzorgd heeft. Ze woonde destijds nog in Reymerstok en is heel goed op de hoogte van de feestelijkheden rondom de Gerlachusden in Te Bannet. Ze zorgde er destijds altijd voor dat ik, met frisgewassen krulletjes, op tijd bij het vertrek van de paardenstoet aanwezig was.

De groep
Het zonnetje schijnt aan de wolkeloze hemel, maar de wind is fris dus ik heb nog even een jasje aan. De dertig trekpaarden worden met kettingen aan elkaar verbonden vóór de kar waarop straks de den komt te liggen. Dat is altijd weer spannend want er zit nog veel energie in deze prachtig uitgedoste paarden.

De toeter klinkt en daar gaan ze. De groep volgers sluit snel aan. Ik ga met Frank en Erol mee, samen met vijf andere mannen. De heren kennen elkaar al een tijd en de Sjtimmung zit er snel in.

De route is dit jaar anders omdat de den op een andere plek gekapt wordt. Daar zit een heel verhaal achter over het wel en niet meer kappen van bomen in de bossen van het Heuvelland, het cultureel erfgoed, de mening van ambtenaren en de mening van Jonkheden hieromtrent. Wij gaan naar België want daar mogen ze wel een boom kappen.

Biertje
Eerste stop is in het eerste café over de grens. Voor de beleefdheid een kopje koffie gevolgd door het eerste pils. Dan door naar het verzamelpunt voor de terugtocht. Bij deze camping zijn ze goed voorbereid. Een tweede tappunt staat klaar op het terras en al snel volgen de volgende pilsjes. Bitterballetje erbij, prima uit te houden zo.

Het toilet is goed toegankelijk dus ik drink rustig mee. Het wordt steeds drukker en de uurtjes vliegen voorbij. Mijn accu is bijgeladen en we gaan achter de versgekapte den aan richting Noorbeek.

In Noorbeek willen we een groepsfoto maken. Ik sta half op de doorgaande weg. Door het geroezemoes voor café Tinus horen we de stoet helemaal niet aankomen. Guy duwt mij net op tijd de straat over. Nog een pilsje en een gebakje en dan trekken we verder.

Eindpunt
Ik had het laatste gedeelte van het parcours verkend samen met Leon om te kijken of ik de heuvel tussen Noorbeek en Mheer en de heuvel in Mheer op kan fietsen. De eerste heuvel is zo steil dat mijn voorwiel van de grond komt dus loopt Guy even achter mij om dat te verhinderen dat ik achterover kiep.
Alles gaat goed en we stoppen even om toch iets te eten. Helaas, de friture bestaat niet meer dus rollen we door naar Mheer. Op het terras, met weer een pilsje natuurlijk, wachten op de den. Nog een pilsje en dan achter de groep aan de volgende heuvel op.
Bovenaan deze heuvel ligt gelukkig weer een café en dus drinken we een laatste biertje voordat we naar Te Bannet gaan. Alles is prima verlopen. Mannen kunnen ook de hele dag gezellig kletsen en de uren zijn omgevlogen. Het is inmiddels 19.30 uur.
Samen met mijn zusjes, mijn neef en nichtjes en ‘aangelopen’ volk genieten we van de intocht van de 143^steGerlachusden!

Lees meer over Jonkheid Banholt op: https://www.jonkheid-banholt.nl