Lachspiegel

Lachspiegel
Jeetje wat een licht in mijn ogen. “Weer vanaf de zijkant”, zeg ik tegen Pascalle. We zijn net twee dagen terug van onze zonnige herfstvakantie in Frankrijk. Toch had ik daar niet zoveel last van de felle zon als nu.

Het zal toch niet weer een netvliesloslating zijn? Ik vertrouw het niet en bel de MUMC Oogkliniek. Het is inmiddels 6 maanden geleden dat aan hetzelfde oog een netvliesloslating had en dus moet ik een verwijsbrief halen bij de huisarts. De volgende dag naar Maastricht.

Kin op het apparaat, voorhoofd tegen de beugel. “Kijk eens naar het blauwe lichtpunt”, zegt de arts. “Euhmmm, ik zie geen blauw lampje”, antwoord ik. Snel volgt meer onderzoek. Oogscan, verdovingsdruppels, lichtonderzoek en dan de conclusie: Netvliesloslating. Deze keer is een operatie nodig want ik heb ook staar en een onregelmatige macula, een macula pucker. Morgenvroeg meteen om 09:00 uur. Een 3 in 1 operatie.

Rolstoel naast de operatiestoel. Lokale verdoving van het oog, uitgevoerd door de lokale anesthesist. Grappig want dat deden we 30 jaar geleden op een andere manier in Sittard.

Dan de OK op.
Ik had vroeger heel veel respect voor de grijze bolletjes die voor een staaroperatie kwamen. Met een lange naald de verdoving achter het oog plaatsen. Ze bleven altijd rustig liggen en lieten het gebeuren. Nu ben ik zelf grijs en blijf ook ik rustig en laat het gebeuren.

Even een praatje met de chirurg omdat ik in 2001 als onderzoeksmedewerker meewerkte aan een onderzoek voor een nieuwe technologie met de lensjes voor de cataractoperatie. Toevallig heb ik afgelopen zomer nog met de toenmalige onderzoeksleidster van dat bedrijf uit Californië gegeten in Vaals. Nu krijg ik zo’n lensje geïmplanteerd.
Dan mondje dicht en stil blijven liggen gedurende een uur. Ik zie af en toe de instrumenten die gebruikt worden. Interessant om vanaf deze kant een oogoperatie mee te maken.

Daarna mag ik meteen naar huis maar moet 3 dagen in bed blijven. In het oog zit nu een gasbel die op de wond en de macula drukt (*zie link naar de ooganatomie). Geen inspanning en geen oogboldruk verhogende bewegingen. Hoofd niet achterover of voorover. Bijna niet te doen. Je weet niet meer hoe je moet liggen of draaien.

Een beetje kreupel na drie dagen. Ja, je kunt je kreupel voelen met een dwarslaesie . Rustig uit bed. Rustig naar de wc en rustig wassen. Ik mag 6 weken niet autorijden, niet sporten, niet het water in. Oogdruppels volgens schema. Die flesjes zijn zo stevig, ik krijg er met mijn beperkte kracht in de vingers geen druppel uit. De Thuiszorg helpt uitstekend en Pascalle krijgt er helaas weer meer werk bij want ik kan met vrijwel niets helpen.

Na 2 weken op controle. De macula lag af, zegt de arts. Dat kan gevolgen hebben voor het herstel. Later meer hierover.
De gasbel beperkt nu nog het zicht. Dat duurt nog een week en dan zie ik de belletjes dagelijks meer oplossen. Als ik uiteindelijk iets zie, is het net alsof ik in een lachspiegel kijk. Het beeld is vervormd waardoor gezichten ineengedrukt lijken. Lijnen hebben een knik en een kromming. De foto illustreert hoe ik nu zie door mijn linkeroog. Letters zijn ook zo vervormd waardoor lezen inspannend is. Na 20 minuten op de laptop is het op. Wachten en herstellen.

De tweede controle heb ik een week eerder gepland want ik denk dat het netvlies niet helemaal goed vastzit. Ik zie nog licht vanaf de zijkant. Controle wijst uit dat alles vastzit. Ik mag weer autorijden en het water in en sporten. Rustig aan beginnen.

Het lachspiegelzicht zal over een jaar verbeterd zijn. Een jaar? Ja, ik heb het goed gehoord. Dat is mij niet verteld voorafgaand aan de operatie.
Als je één ding leert in de rolstoel dan is het geduld hebben. Dus gewoon rustig afwachten totdat de zenuwbanen van de gele vlek, de macula, weer functioneren en af en toe een beetje lachen met het lachspiegeloog.

*info over de macula pucker:

https://www.oogartsen.nl/glasvocht-netvlies/macula-pucker-gele-vlek-retina/